Oszczędzić na podatkach jak korporacja

-

Raport opublikowany przez Oxfam pokazuje, że pod koniec 2014 roku, pięćdziesiąt największych firm amerykańskich, miało na rachunkach poza granicami kraju – bagatela – 1,8 biliona dolarów gotówki. To prawie trzykrotność PKB Polski w roku 2015 (590 miliardów dolarów).

Liderem jest korporacja z Cupertino, która dysponuje 180 miliardami (blisko 13% całej puli), GE – 119 miliardami, zaś trzeci Microsoft – 108 miliardami. Wszystkie wymienione korporacje prowadzą na tyle znaczącą działalność poza Stanami Zjednoczonymi, że jest dla nich korzystniej trzymać kapitał na kontach zagranicznych.
Ale nie jest to jedyny powód.

Pieniądze przetrzymywane na kontach zagranicznych filii i oddziałów pomogły gigantom na obniżenie danin, odprowadzanych do fiskusa. Zamiast płacić 35% podatku korporacyjnego, obowiązującego w momencie sprowadzenia gotówki do Stanów Zjednoczonych, koncerny wolą stawkę 27%, zostawiając kasę tam gdzie jest.

Co więcej mając duże pokłady kapitału za granicą, firmy biorą korzystne pożyczki w Stanach Zjednoczonych pod ich zastaw (od dawna kapitał nie był tak tani). O karuzeli związanej z zastępowaniem zagranicznej gotówki – krajowymi zobowiązaniami pisałem już w zeszłym roku w artykule „Góra grosza”.

Optymalizacja podatkowa bardzo się opłaca. Na pięćdziesiąt największych amerykańskich firm tylko 6 (słownie: sześć) płaci efektywną stawkę podatkową równą nominalnej, czyli 35%. Wykorzystując liczne możliwości odpisów, ulg oraz innych kruczków prawnych - średnie obciążenie firm oscyluje wokół 17%. Prawdziwy mistrzowie inżynierii finansowej, tacy jak General Electric oraz Morgan Stanley, mają jednocyfrowe stawki podatkowe.

Wielu Amerykanów (podobnie jak Polaków) trafia szlag gdy mają wypełnić zeznania podatkowe – my do początku maja, oni do 18 kwietnia. Uciążliwość i wielkość podatków nigdy nie zachwyci płatnika. Skomplikowane ulgi – niedostępne dla przeciętnego podatnika – które obniżają zyski najbogatszych korporacji rodzą poczucie niesprawiedliwości i chęć rewanżu. Widać to dobrze po agendzie działań amerykańskiej administracji. Od początku kwietnia utrudniono przenoszenie central koncernów poza granice kraju. Nad ściągnięciem i opodatkowaniem zagranicznej gotówki prace trwają.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Polikulturalizm

-
W raz z rozrastaniem się globalnych korporacji, zmieniało się ich podejście do różnic kulturowych w ramach organizacji. Jeszcze w latach 60-tych XX wieku stawiano na uniwersalizm. Wierzono, że dzięki „nierozróżnianiu kolorów” i uniformizacji przeciwdziała się objawom rasizmu. Niestety tym samym zmuszano pracowników do porzucenia ich kulturowego indywidualizmu. Pod koniec XX wieku szybka globalizacja spowodowała pojawienie się multikulturalizmu. Sprzyjało to otwarciu na inne kultury organizacyjne i uważaniu ich za ważne w procesie rozwoju korporacji. Nie wymagano od pracowników przestrzegania jednego tylko kodu zachowań. Dziś trzeba pójść jeszcze dalej. Ludzie biznesu żyją i pracują w środowisku wielokulturowym, stąd szufladkowanie ludzi na podstawie ich paszportu lub miejsca urodzenia brzmi nienaturalnie. Można zauważyć nowy trend w wielonarodowych korporacjach, zwany – polikulturalizmem . Jedne kultury często pożyczają lub adaptują użyteczne idee lub praktyki z innych kultur. Czasami
Czytaj więcej

Głos przeciw dochodowi podstawowemu

-
Wreszcie się doczekałem. Przeglądając internet wielokrotnie natrafiam na artykuły – ba sam je piszę – wygłaszające potrzebę i zalety comiesięcznej pensji płaconej przez państwo. Tym bardziej cieszy mnie tekst opublikowany na Quartz’u, autorstwa Allison Schrager. Przede wszystkim – pomijając własne doświadczenia – Allison nie zgadza się z opinią, że istnieją „gówniane prace” (określenie Davida Graebera z London School of Economics), które w swej zasadzie są bezcelowe: aktuariusze, przedstawiciele public relation czy telemarketerzy. Usprawiedliwienie, że duża część stanowisk nie odpowiada ludzkiej kreatywności, nie powinno być punktem wyjścia do przeniesienia wszystkich na garnuszek państwa. Obawa przed robotami, które zagarną większą część stanowisk pracy łączy się – w przypadku zwolenników dochodu podstawowego – z chęcią ograniczenia ubóstwa, wyrównania przychodów oraz uwolnienia ludzkiej kreatywności. Allison Schrager próbuje zmierzyć się z powyższymi tezami. Na początek – automatyz
Czytaj więcej

Czekając na drugą falę

-
Amerykański rynek pracy przeżywa obecnie największe wstrząsy w swojej długiej historii . Niektórzy wprawdzie próbują bagatelizować sytuację, twierdząc, że – ho, ho – w dawnych czasach Wielkiej Depresji okoliczności były dużo gorsze. Może i były, ale nie mamy na to dostatecznie dokładnych statystyk. 90 lat temu nie gromadzono bowiem tak dokładnych statystyk. Ogólnie pisząc o zjawisku zwanym „amerykański rynek pracy” trzeba przedstawić kilka liczb . Przede wszystkim obecnie (stan na czerwiec) w Stanach Zjednoczonych udział osób pracujących w ogólnej liczbie obywateli w wieku produkcyjnym (16 – 64 lata) wynosi 60,8% (dane za maj). To i tak nieźle, bo w kwietniu było blisko przebicia granicy 60%. Oznacza to, że jeśli chodzi o odsetek osób uznawanych za pracujących, Ameryka sięgnęła początku lat 70. XX wieku. Powyższe procenty mówią nam tylko tyle, że na 260 milionów Amerykanów w wieku produkcyjnym, faktycznie zainteresowanych pracą jest tylko 158 milionów . Z czego – według danych za
Czytaj więcej