Czy prezydent Clinton odwróci trend?

-

Susan Faludi w głośnej książce „Reakcja” opisywała zmianę nastawienia do pracujących kobiet w Ameryce w czasach, gdy władzę przejmowali konserwatyści. Przed erą reaganomiki, duża część aktywistek feministycznych myślała, że problem równouprawnienia płci jest już rozwiązany. Powrót Republikanów do władzy mocno nadszarpnął tymi przekonaniami. Konserwatyści zrobili wiele, aby zepchnąć kobiety do roli matki i gospodyni domowej.

Być może nie ma co przesadne bić na alarm, ale najnowsze zestawienie magazynu Fortune, pięciuset największych firm w Stanach Zjednoczonych pokazuje wyraźnie, że ilość kobiet zasiadających na najwyższych stanowiskach się kurczy. Jeszcze w 1996 roku nie było żadnej dyrektor zarządzającej. Dziś jest ich aż (!) 21. Jedna pani, a konkretnie Mary Barra, zarządza General Motors, które znajduje się na ósmym miejscu rankingu.

Skąd powody do obaw? W porównaniu z zeszłym, rekordowym rokiem – uszczupliło się grono prezesek: Carol Meyrowitz (TJX Companies – spółka produkująca ubranie i wystrój wnętrz), Ellen Kullman (DuPont – koncern chemiczny), obie przeszły na emeryturę. Pracę straciła Garcia Matore (Gannett – holding mediowy), a jej los podzieli w najbliższym czasie Ursula Burns – prezes Xeroxa, skonfliktowana z mniejszościowymi udziałowcami.

Dziś Republikanie rządzą już na Kapitolu. Być może ich kandydat zasiądzie w Białym Domu. Pojedynek pierwszej kobiety nominowanej na prezydenta – Hillary Clinton, z szowinistycznym Donaldem Trumpem, będzie miał z pewnością wiele podtekstów feministycznych.
Jestem bardzo ciekawy czy ewentualne zwycięstwo kandydatki Demokratów wzmocni pozycję amerykańskich kobiet i zbije szklany sufit nad ich głowami. Oraz na ile poważna jest obawa, że tryumf jej przeciwnika, Donalda Trumpa, przywróci konserwatywny model myślenia.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Polikulturalizm

-
W raz z rozrastaniem się globalnych korporacji, zmieniało się ich podejście do różnic kulturowych w ramach organizacji. Jeszcze w latach 60-tych XX wieku stawiano na uniwersalizm. Wierzono, że dzięki „nierozróżnianiu kolorów” i uniformizacji przeciwdziała się objawom rasizmu. Niestety tym samym zmuszano pracowników do porzucenia ich kulturowego indywidualizmu. Pod koniec XX wieku szybka globalizacja spowodowała pojawienie się multikulturalizmu. Sprzyjało to otwarciu na inne kultury organizacyjne i uważaniu ich za ważne w procesie rozwoju korporacji. Nie wymagano od pracowników przestrzegania jednego tylko kodu zachowań. Dziś trzeba pójść jeszcze dalej. Ludzie biznesu żyją i pracują w środowisku wielokulturowym, stąd szufladkowanie ludzi na podstawie ich paszportu lub miejsca urodzenia brzmi nienaturalnie. Można zauważyć nowy trend w wielonarodowych korporacjach, zwany – polikulturalizmem . Jedne kultury często pożyczają lub adaptują użyteczne idee lub praktyki z innych kultur. Czasami
Czytaj więcej

Głos przeciw dochodowi podstawowemu

-
Wreszcie się doczekałem. Przeglądając internet wielokrotnie natrafiam na artykuły – ba sam je piszę – wygłaszające potrzebę i zalety comiesięcznej pensji płaconej przez państwo. Tym bardziej cieszy mnie tekst opublikowany na Quartz’u, autorstwa Allison Schrager. Przede wszystkim – pomijając własne doświadczenia – Allison nie zgadza się z opinią, że istnieją „gówniane prace” (określenie Davida Graebera z London School of Economics), które w swej zasadzie są bezcelowe: aktuariusze, przedstawiciele public relation czy telemarketerzy. Usprawiedliwienie, że duża część stanowisk nie odpowiada ludzkiej kreatywności, nie powinno być punktem wyjścia do przeniesienia wszystkich na garnuszek państwa. Obawa przed robotami, które zagarną większą część stanowisk pracy łączy się – w przypadku zwolenników dochodu podstawowego – z chęcią ograniczenia ubóstwa, wyrównania przychodów oraz uwolnienia ludzkiej kreatywności. Allison Schrager próbuje zmierzyć się z powyższymi tezami. Na początek – automatyz
Czytaj więcej

Czekając na drugą falę

-
Amerykański rynek pracy przeżywa obecnie największe wstrząsy w swojej długiej historii . Niektórzy wprawdzie próbują bagatelizować sytuację, twierdząc, że – ho, ho – w dawnych czasach Wielkiej Depresji okoliczności były dużo gorsze. Może i były, ale nie mamy na to dostatecznie dokładnych statystyk. 90 lat temu nie gromadzono bowiem tak dokładnych statystyk. Ogólnie pisząc o zjawisku zwanym „amerykański rynek pracy” trzeba przedstawić kilka liczb . Przede wszystkim obecnie (stan na czerwiec) w Stanach Zjednoczonych udział osób pracujących w ogólnej liczbie obywateli w wieku produkcyjnym (16 – 64 lata) wynosi 60,8% (dane za maj). To i tak nieźle, bo w kwietniu było blisko przebicia granicy 60%. Oznacza to, że jeśli chodzi o odsetek osób uznawanych za pracujących, Ameryka sięgnęła początku lat 70. XX wieku. Powyższe procenty mówią nam tylko tyle, że na 260 milionów Amerykanów w wieku produkcyjnym, faktycznie zainteresowanych pracą jest tylko 158 milionów . Z czego – według danych za
Czytaj więcej